Alkohol przyjacielem Polaków….

Muszę przyznać, że opublikowane dane i poniższy wywiad nieco mnie zaskoczyły. Że Polska wódą stała, to nikogo nie muszę przekonywać do tej tezy.
Za czasów PRL z alkoholizmem usiłowano jakoś-tam walczyć, ograniczano sprzedaż, prowadzono kampanie, były ośrodki pomocy alkoholikom.
Jaki to miało skutek każdy widział, osoby nietrzeźwe były stałym elementem krajobrazu.

No ale w IIIRP słyszałam od wielu osób, że sytuacja się poprawia przecież. Polacy zmieniają nawyki, nie chlają już tyle wódy, cywilizują się. Nie widać już tylu pijanych na ulicach. Nie sprawdzałam, a szkoda bo okazuje się, że spożycie alkoholu przez ostatnie 3 dekady w Polsce systematycznie rosło i doszło do alarmującego poziomu. Wywiad warto przeczytać cały, tutaj fragment na zachętę:

***************

Piotr Głuchowski:
W ostatnich trzech latach Polki i Polacy wypili najwięcej alkoholu na głowę, od kiedy jest to liczone, czyli od przedwojnia. Sto lat temu był 1 litr, obecnie prawie 10. Co się dzieje?

Krzysztof Brzózka, wieloletni dyrektor PARP:
10, jeżeli liczymy z dziećmi i niemowlętami. Na osoby od lat 15. wzwyż przypada już 12 litrów. A to granica, powyżej której zgodnie z normami WHO populacja zaczyna się degradować. Wedle GUS od dwóch lat spada średnia oczekiwana długość życia w Polsce. Powody: alkohol, tytoń i nadciśnienie – często spowodowane tymi dwoma pierwszymi…
Przez dekady spożycie rosło falami, od pewnego czasu rośnie już nieustająco. W dynamice wzrostu jesteśmy czwarci na świecie – wyprzedzają nas tylko Chiny, Indie i Indonezja. Na wzrost pracuje kilka czynników. Po pierwsze, cena, po drugie, dostępność fizyczna, po trzecie, popularność alkoholu w narodzie.

Zacznijmy jednak od ceny: wódka jest coraz tańsza. Piwo też. W porównaniu z inflacją alkohol nam relatywnie tanieje. (…)
Stoisk z alkoholem jest w Polsce ponad 100 tysięcy. Punkt przypada na 300 mieszkańców. Powinien być jeden na 1000. A są kraje, gdzie jedno stoisko obsługuje 50 tysięcy… i mieszkańcy żyją. (…)

Są badania unijne dotyczące wpływu alkoholu na życie społeczne, sprawdzano, w którym z państw jest on traktowany jako „normalna rzecz”.
Okazało się, że w Polsce nie widzi w nim nic groźnego 63 procent mieszkańców, kiedy unijna średnia wynosi 35 procent. Jesteśmy z alkoholem doskonale zsocjalizowani. To także kwestia reklamy, gdzie pokazuje się picie nie jako rzecz wyjątkową, tylko codzienną czynność związaną z radością, zabawą, dobrym wypoczynkiem.

PG: Pandemia coś w temacie zmieniła?

KB: Tak, to widać w liczbach chorych na marskość wątroby. Głównie u mężczyzn i kobiet powyżej 65. roku życia, u tych drugich wzrost w dwóch ostatnich dekadach jest prawie 20-krotny!
W ostatnich latach krzywa idzie coraz ostrzej w górę. Dlaczego liczba chorych rośnie szybciej niż spożycie? Bo ludzie mniej piją w knajpach, za to więcej w domach. I to dużo więcej, bo w domu picie jest tańsze. Tak pijący wyrabiają statystyki, bo na marskość trzeba „zapracować” latami i ilościami.
Większość reklam alkoholu jest zresztą skierowana właśnie do młodych kobiet. Środowisko męskie już się wysyciło – 90 procent panów sięga po alkohol. Wśród kobiet są jeszcze liczne abstynentki – dlatego to główny target.
Te piwa smakowe, słodkie likiery, małe opakowania mieszczące się w torebkach… Przy tekstach sponsorowanych przez lobby, na przykład o tym, że w piwie jest hormon szczęścia, na zdjęciach są piękne kobiety, choć badano mężczyzn.
Ja postuluję absolutny zakaz reklam alkoholu, bo doszło już do tego, że lobby je kieruje do dzieci, co się odbywa podprogowo. Postacie z niektórych reklam są stylizowane na bohaterów kultowych japońskich kreskówek.
I weźmy jeszcze chwytanie za serce miłośników zwierząt – pod kapslem informacja, że browar taki a taki dotuje ochronę wilków, rysiów.

źródło