Pomoc państwa w wychowywaniu niepełnosprawnego dziecka

Wiemy już, że w Polsce kobiety będą zmuszane do rodzenia śmiertelnie uszkodzonych płodów. Wiemy, że będą umierać – bo ronienie może trwać i kilka dni, a dopóki bije serce płodu nie będzie aborcji, więc ileś z nich skończy jak Savita.

W sumie te, które przeżyją ciążę i urodzą dziecko, które szybko umrze, będą… w najlepszej sytuacji. Czemu? Ano popatrzmy na koszty utrzymania niepełnosprawnego dziecka/dorosłego oraz na to, jaką pomoc oferuje tutaj państwo polskie:

– Rodzic niepełnosprawnego może dostać miesięcznie od państwa 1830 zł brutto – pod warunkiem, że zrezygnuje z pracy.
– W przypadku śmierci dziecka, rodzic traci prawo do zasiłku. Czyli po 20 – 30 latach opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, rodzic pozostaje bez środków do życia, nie przysługuje mu emerytura.
– Jeśli Rodzic nie chce rezygnować z pracy, a dziecko wymaga całodobowej opieki, musi zatrudnić pielęgniarkę. Koszt – przynajmniej 80zł/h. Miesięcznie to 13 440 zł dla domowej, etatowej pielęgniarki.
– Zasiłek pielęgnacyjny to 184,42 zł brutto miesięcznie.
– Zasiłek mieszkaniowy dla osoby niepełnosprawnej ok. 200 zł brutto, w zależności od gminy

Popatrzmy teraz na koszty:

– Łóżko rehabilitacyjne ok. 10000 zł
– Fotelik rehabilitacyjny 2000-5000 zł
– Koszt dobrego wózka inwalidzkiego dla dziecka 10 000-15 000 zł
– Podnośnik kąpielowy ok. 3000 zł.
Do tego dochodzi miesięczna kasa na pampersy, rehabilitacje, przyrządy do ćwiczeń, chwytaki, odżywki, opieka lekarska, sprzęt szpitalny w domu, kroplówki, igły, strzykawki, leki, ssaki, koncentratory tlenu itd. Co z infrastrukturą dla osób z niepełnosprawnościami? NFZ oferuje prawie nic.

Jak wygląda pomoc kobietom w patologicznej ciąży?

– W Polsce działa 16(!) hospicjów perinatalnych. Kobiety po otrzymaniu wyroku urodzenia dziecka z wadami, nie otrzymują ze strony Państwa żadnego wsparcia ani pomocy w tym, co dalej. Np. wg pobieżnych statystyk 90% pacjentek z ciężkimi wadami płodu, która do trafia do prywatnych fundacji dowiaduje się o tych szesnastu hospicjach na własną rękę albo przypadkiem.

Jak wygląda zapobieganie niechcianej ciąży?

– W województwie podlaskim w 78% gmin nie ma ani jednej poradni ginekologicznej, w mazowieckim w 40% gmin kobiety nie mają dostępu do placówki ginekologiczno-położniczej.
– Bezpłatny program badań prenatalnych przeznaczony jest tylko dla kobiet powyżej 35 roku życia.
– Oczekiwanie na wizytę do lekarza ginekologa na NFZ, w zależności od gminy wynosi nawet do kilku miesięcy
– Koszt jednorazowej prywatnej wizyty u ginekologa to 150-350 zł
– Podwiązanie janików czyli sterylizacja kobiet, jest w Polsce nielegalna. Sterylizacja męska jest dozwolona.
– 48 – tyle jest miejsc w całej Polsce gdzie nastolatka może pójść do ginekologa na NFZ. 48 placówek przypada na 1,3 miliona nastolatek.

Nie słyszałam od żadnego zwolennika zakazu aborcji żeby argumentował, lobbował czy robił cokolwiek w sprawie braku pomocy dla rodziców niepełnosprawnych dzieci. Kolejne rządy, nie wyłączając PiS, miały ten problem w dupie. Ale zmusić kobiety do rodzenia kalek? Helluva yeah!

Im nie chodzi o życie – to są mściwi sadyści, którym satysfakcję sprawia sprawianie komuś cierpienia. Oni chcą, żeby kobiety “rodzily siłami natury” i tak jak dawniej, umierały w czasie ciąży, porodu i połogu. To ich rajcuje, ta władza życia i śmierci.
“Dziecko nienarodzone” podlega “specjalnej” ochronie tylko do momentu urodzenia, kosztem upodlenia matki. Potem już nie podlega żadnej ochronie, może zdychać we władnych odchodach, rownież kosztem upodlenia matki.
O to im chodzi, tym wszystkim fałszywym “obrońcom życia”. Oni nie chcą bronić zadnego życia, oni chcą zamieniać życie obcych sobie osób w piekło.

I tak będzie.