Bo ja znam angielski bardzo dobrze!

W zasadzie pod angielski możnaby podstawić dowolny inny język, ale o co chodzi?

Otóż od jakiegoś czasu zaczynam autentycznie mieć alergię na stwierdzenia “angielski, tak, oczywiście, żadnego problemu”. – Na pewno? – tak, mowię płynnie”.

A potem wychodzą takie kwiatki:
Nagle ktoś w pracy znika, bo “nagła sytuacja”. Na drugi dzien, wyjaśnianie zdarzenia i co słyszę?

– Finally he broke fibula [wreszcie złamał broszkę/zapinkę]

Eeeee Yyyyy że co? Następne 10 min zajmują tłumaczenia, dogadywania się i upewnienia połaczone z opisem zdarzenia i co się okazuje? Że to zdanie powinno brzmieć:

– Finally I found out that he only broke the fibula bone [W końcu dowiedziałem się, że tylko złamał sobie kość strzałkową].

No i ok, ja rozumiem, że ktoś się dopiero uczy, nie rozumie do końca i tak dalej, ale do k*y zasranej nędzy, jak strzeli takim poziomem językowym w negocjacjach z klientem z USA czy Kanady czy Australii, to położy cały kontrakt, a firma będzie uważana za idiotów, co zatrudniają niekompetentnych i trudno się dziwić.

Dlaczego tak wiele ludzi, jak już tylko załapie podstawy języka i potrafi zamówić w restauracji obiad, zrobić zakupy i uciąć jakiś small talk, pisze se w CV “płynna znajomość języka X”????
No serio myślą, że to w pracy nie wypłynie? Poza tym, język gadany, a czytany i pisany to nie to samo.
Ja np. mogę tłumaczyc hiszpański-angielski na piśmie (i to robiłam, dokumenty zawodowe i załaczniki umów), ale gdyby mi ktoś kazał po hiszpańsku odbywać negocjacje biznesowe, to bym grzecznie podziękowała, bo nie znam aż takich niuansów tego języka i kultury. Podobnie – nie napiszę eseju po hiszpańsku ani też nie będę rozprawiać na żadne skomplikowane tematy (poza swoją działką zawodową).

Moja team lead w pracy zna angielski kiepsko, ale zdaje sobie z tego sprawę. Brak jej słów, robi kalki językowe i tak dalej, ale to jest ok, bo nie twierdzi, że “zna płynnie”. Podobnie ja z hiszpańskim: nie znam płynnie, nie myślę w tym języku.
Natomiast ludziom, co twierdzą że “no hay ningun problema” a potem okazuje się, że robią błędy jak wyżej, to najchętniej bym zrobiła coś brzydkiego. Bo poziom ich znajomości języka najczęśćiej wychodzi w najmniej oczekiwanym, a kluczowym momencie. A potem jest…świecenie oczami.